ಈ ಎಲ್ಲವೂ ನಾನೇ ಆಗಿದ್ದೆ;
ಹೆಣೆದ ಕರುಳು, ಒಡೆದ ತುಟಿ
ಮುರಿದ ಹೃದಯ, ಸೆಟೆದ ಕೈ ಕಾಲು
ತುಂಬಿದ ಕೊಳವಾದ ಕಣ್ಣುಗಳು
ಅಪೂರ್ಣ ಆತ್ಮ, ಅಮೂರ್ತ ಕಾಯ
ನೀನು ಹೊತ್ತು ತಂದದ್ದು ಅನಂತ ಸುಖ
ಮೊದಲು ಸಣ್ಣ ಮಿಸುಕಾಟ
ಆಮೇಲೆ ಚಲನೆ
ತದನಂತರ ಸಾವಿರ ಅಶ್ವಗಳ ಓಡಾಟ
ಕೆನೆದು ಕೆನೆದು ನಿಂತಿತು ದೇಹ
ಕಲ್ಲುಗಳೆಡೆಯಲ್ಲಿ ಒರತೆ ಹುಟ್ಟಿ
ಚಿಮ್ಮನೆ ಹಾರುವಂತೆ
ಜಡಗೊಂಡ ದೇಹ ಒಂದೇ ಸಮನೆ ಜಿನುಗುತ್ತಿದೆ
ಬೆವರುತ್ತಿದೆ, ಹನಿಯುತ್ತಿದೆ
ಹೀಗೆ ಜಿನುಗಿ, ಬೆವರಿ, ಹನಿದು
ಪೂರ್ತಿ ಕರುಗುವ ಮುನ್ನ
ಆ ಅನಂತ ಸುಖವನ್ನೊಮ್ಮೆ
ಇಡಿಯಾಗಿ ಅನುಭವಿಸಲುಬಿಡು
ನನ್ನ ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸು
ಗೆರೆ, ವೃತ್ತಗಳಿಂದ ಹೇಗೆ ಕೂಡಿಸಲು
ಸಾಧ್ಯವೋ ಹಾಗೆ ಕೂಡಿಸುತ್ತ ಹೋಗು
ನಾನು ನಿನಗೆ ದಕ್ಕುತ್ತೇನೆ, ಇಡಿಯಾಗಿ
ಎದೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಹಕ್ಕಿ
ಈಗ ಎದ್ದು ಚಡಪಡಿಸಿ ರೆಕ್ಕೆ ಬಡಿದಿದೆ
ಸಣ್ಣ ಚಳುಕು, ನೀನು ಹಕ್ಕಿ
ಅದರ ಗುಟುಕು ಜೀವ ನಾನು
ಹೌದು, ಅನಂತ ಸುಖವೆಂದರೆ
ಸಾವು ಮತ್ತು ಬದುಕು
ಎರಡನ್ನೂ ಬಿಗಿಯಾಗಿ ತಬ್ಬದ ಹೊರತು
ಅದು ದಕ್ಕುವುದಿಲ್ಲ
ದಕ್ಕಿಸಿಕೊಳ್ಳೋಣ...
No comments:
Post a Comment