ಎಷ್ಟು ನೀರು ಕುಡಿದರೂ
ಇಂಗದ ದಾಹ
ಗಂಟಲಿಗಿಳಿದಷ್ಟೂ
ದಾಹ
ಏನು? ಒಳಗೆ ಬೆಂಕಿ ಹೊತ್ತಿದೆಯೇ?
ಇಳಿದ ನೀರು ಲಾವಾರಸದಂತೆ
ಬುಸುಗುಡುತ್ತಿದೆ
ಅದನ್ನು ಆರಿಸಲೂ ನೀರೇ ಬೇಕು
ಮೈ ಬಿಸಿಯಾಗುತ್ತಿದೆ
ಜಲಪಾತಕ್ಕೆ ಮೈಯೊಡ್ಡುವ ಬಯಕೆ
ಚರ್ಮಕ್ಕೂ ದಾಹ
ರೋಮರೋಮಗಳಿಗೂ ದಾಹ
ದಾಹ ತಣಿಯದ ದಾಹ
ಉರಿವ ಸೂರ್ಯನಿಗೆ ನನ್ನದೇ ರಕ್ತ ಬೇಕು
ಒಂದೊಂದೇ ಹನಿ ರಕ್ತ ಬಸಿದು ಕೊಟ್ಟು
ನಾನು ನಿರ್ಜಲನಾಗುತ್ತಿದ್ದೇನೆ
ನನ್ನ ಕವಿತೆಗೂ ದಾಹ
ಅದು ನನ್ನನ್ನೇ ಕುಡಿಯಬಯಸುತ್ತದೆ
ನಾನು ಇಂಚಿಂಚೇ ಕರುಗುತ್ತೇನೆ
ಕರಗಿ ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ ಸೇರಿಹೋಗುತ್ತೇನೆ
ಬೆತ್ತಲಾಗುತ್ತೇನೆ
ಅಳಲು ಒಂದು ಹನಿ
ಕಣ್ಣೀರಾದಾರೂ ಬೇಕು
ಕಣ್ಣ ರೆಪ್ಪೆ ಮಿಡುಕುತ್ತಿದೆ
ಏನು? ಕಣ್ಣೀರೂ ಖಾಲಿಯಾಯಿತೇ?
ಕಣ್ಣಿಗೂ ದಾಹ
ದಾಹ, ಎಂದೂ ತೀರದ ದಾಹ
ಜೀವಾತ್ಮಕ್ಕೂ ಆವರಿಸಿದ ದಾಹ
No comments:
Post a Comment