Thursday, February 9, 2012

ಗೀಜಗ


ಸಣ್ಣ ಗೀಜಗದ ಮರಿ
ಚಿನ್ನದ ಗರಿ
ಕೆದರಿಕೊಂಡು
ಹಾರಿ ಹೋಗಿದೆ

ಇಲ್ಲೇ ಆಟವಾಡುತ್ತಿತ್ತು
ಮಂಜಿನ ಹನಿಗಳ ಕೊಡವಿ
ಚಿತ್ತಾರ ಮೂಡಿಸುತ್ತ ಲಗಾಟಿ ಹೊಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು
ನನ್ನ ಬಿಸಿಯುಸಿರ ಶಾಖದಲ್ಲಿ ಬೆಚ್ಚಗಿತ್ತು

ನನ್ನ ಅಂಗಳಕ್ಕೆ ಬಂದಾಗ ಮಂಕೋಮಂಕು
ಗಾಯವಾಗಿತ್ತೇ? ಏಟು ತಿಂದಿತ್ತೇ?
ವ್ರಣ-ಕೀವು
ತನಗೆ ತಾನೇ ಶುಶ್ರೂಶೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿತ್ತು

ನನಗೋ ರೆಕ್ಕೆ ತಡವಿ ಸಂತೈಸುವ ಆಸೆ
ಹುಲುಮಾನವರು ಸ್ಪರ್ಶಿಸಿದ ಹಕ್ಕಿಯನ್ನು ಅದರ ಪರಿವಾರವೇ ದೂರ ತಳ್ಳುತ್ತದಂತೆ
ಹೆದರಿ ಸುಮ್ಮನಾದೆ
ಮನುಷ್ಯರೆಂದರೆ ಹಕ್ಕಿಗಳಿಗೂ ಅಲರ್ಜಿ

ನೋಡನೋಡುತ್ತ
ಗೀಜಗನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಬಂಗಾರದ ಮಿಂಚು
ರೆಕ್ಕೆಗಳಿಗೋ ಥಳಥಳ ಮೆರುಗು
ಕುಕಿಲಲ್ಲಿ ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸದ ರಂಗು

ಅದರ ಖುಷಿಯನ್ನು ಸಂಭ್ರಮಿಸುವುದರೊಳಗೆ
ಇವತ್ತು
ಗೀಜಗ ಹಾರಿ ಹೋಗಿದೆ
ಪುಕ್ಕವೊಂದು ಉಳಿಸಿ ಹೋಗಿದೆ ನನ್ನ ನೆನಪಿಗೆ

ಕಣ್ಣು ಸಾಗುವಷ್ಟು ದೂರ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ
ಹಕ್ಕಿ ಕಾಣುತ್ತಿಲ್ಲ
ಆಕಾಶವನ್ನು ಭೂಮಿಗೆ ಎಳೆತರುವ ಉಮ್ಮೀದಿನಲ್ಲಿ
ಲಗಾಟಿ ಹೊಡೆಯುತ್ತಿರಬಹುದು
ಸೂರ್ಯನನ್ನೊಮ್ಮೆ ಮುಟ್ಟಿ ಬರೋಣ
ಎಂದು ಕನಸು ಕಟ್ಟಿ ಕುಣಿಯುತ್ತಿರಬಹುದು

ಬಾ ಎಂದೊಮ್ಮೆ ಕೂಗಿದೆ
ಬರಲಾರದೇನೋ ದೂರ ಸಾಗಿರಬಹುದು

ಬಂದರೂ ಬರಬಹುದು
ಬಂದಾಗ ನಾನಿಲ್ಲದೇ ಹೋದರೆ?
ಆಡಿ ಬೆಳೆದ ಮರದಲ್ಲೊಮ್ಮೆ ಜೋಲಿ ಹೊಡೆಯಬಯಸಿದರೆ?
ಮಡಿಲು ಇಲ್ಲದಂತಾಗಬಾರದು

ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ
ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣುನೆಟ್ಟು


ಚಿತ್ರ: ವಿಕಿಪೀಡಿಯಾ

No comments: