ಕೊಳೆತ

ಕೊಳೆಯುವಿಕೆ ಸಾಂಕ್ರಾಮಿಕ
ಎಲ್ಲ ಕೊಳೆಯುತ್ತದೆ
ಗಿಡ, ಮರ, ಹೂವು, ಹಣ್ಣು, ಅನ್ನ
ಪ್ರೀತಿ, ಕನಸು, ಮೋಹ, ಸಂಬಂಧ
ಮಾತು, ನಗು, ಮೌನ, ಶಬ್ದ
ಘಮಘಮಿಸುವ ಎಲ್ಲವೂ

ನಿಶ್ಚಲ ನಿನ್ನೆಗಳು
ದೀರ್ಘಗೊಳ್ಳುವ ರಾತ್ರಿಗಳು
ಅಬ್ಬೇಪಾರಿ ಹಗಲು, ಸಂಜೆಯ ಹಳದಿ ಸೂರ್ಯ
ಈ ತಂಗಾಳಿ, ಆ ಸುಡುಗಾಳಿ
ಎಲ್ಲವೂ ಕೊಳೆಯುತ್ತವೆ

ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡ ಕೋಟೆಕೊತ್ತಲುಗಳು
ಗಡಿರೇಖೆಗಳು
ಬಾಗಿಲು, ಚಿಲಕ, ಬೀಗ
ಎಲ್ಲ ಎಲ್ಲ ಕೊಳೆಯುತ್ತವೆ.

ನಿನ್ನೆ ತಾನೇ ಕುಣಿದ ನವಿಲ ರೆಕ್ಕೆಗಳೂ ಕೊಳೆಯುತ್ತವೆ
ದೇಹ ಕೊಳೆಯುತ್ತದೆ, ಮನಸ್ಸು ಕೊಳೆಯುತ್ತದೆ
ಆದರೆ ಆತ್ಮ ಕೊಳೆಯಲಾಗದು;
ಹೀಗಂತ ಕೇಳಿದ ನೆನಪು

ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಆತ್ಮವೂ ಪಿತಿಪಿತಿ
ಅದರ ಸುತ್ತಲೂ ನೊಣ ಮುತ್ತುತ್ತದೆ

ಆವಾಹಿಸಿಕೊಂಡಷ್ಟೇ ವೇಗವಾಗಿ ವಿಸರ್ಜಿಸಿಬಿಡು-
ಬುದ್ಧಿಯೂ ಕೊಳೆಯುತ್ತದೆ
ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಬುದ್ಧಮಾರ್ಗಿಗಳು
ಆವಾಹನೆ ಸುಲಭ, ವಿಸರ್ಜನೆ ಕಷ್ಟ ಕಷ್ಟ

ವರ್ಣ ಕೊಳೆತಿದೆ, ಧರ್ಮ ಕೊಳೆತಿದೆ
ತರ್ಕ, ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳು ಕೊಳೆತಿವೆ
ಎದೆ ಬಗೆದು ತೋರಿಸಿದ ದೇವರ ಪಟಗಳೂ ಕೊಳೆತಿವೆ
ಕೊಳೆತ ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಹೆಂಡದ ರುಚಿ, ಅಮಲು

ಯುಗವನ್ನೇ ಹೂತುಬಿಡಬೇಕು
ಕೊಳೆತದ್ದೆಲ್ಲ ಗೊಬ್ಬರವಾಗಬೇಕು
ಹೊಸ ಹಾಡು ಹುಟ್ಟಬೇಕು
ನವಿಲ ತೊಡೆಗಳಿಗೆ ಹೊಸ ಚೈತನ್ಯ ಬರಬೇಕು