ಆಹ್ವಾನ

ಕಲ್ಲುಕವಣೆ ತೂರುವವರು ತೂರಲಿ
ಅವರ ವಿಕೃತ ಖುಷಿಯನ್ನು ನೋಡಿ
ನಾನು ಮರುಕಪಡುತ್ತೇನೆ

ಅವರಿಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ
ಕಲ್ಲೆಂದರೆ ನನಗೆ ಪ್ರೀತಿ
ಅದರ ಏಟು ಬಿದ್ದ ಜಾಗದಲ್ಲೆಲ್ಲ
ನಾನು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಹುಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ
ರಕ್ತ ಬೀಜಾಸುರನಂತೆ

ನನ್ನ ಅಕ್ಷರಗಳು
ಸುಡುಗಾಡಿನಲ್ಲೂ ಹುಟ್ಟುತ್ತವೆ
ಅವುಗಳಿಗೆ ಯಾರ ಹಂಗೂ ಇಲ್ಲ
ಯಾರಿಲ್ಲವೆಂದರೂ ಕರಗಿದ ಶವಗಳ
ಅಸ್ಥಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತವೆ

ಕಡಲ ಮುಂದೆ ಕುಳಿತಿದ್ದೇನೆ
ಇಡಿ ಇಡಿಯಾಗಿ ಕುಡಿದುಬಿಡುವ ಉನ್ಮಾದ
ನೆತ್ತಿಮೇಲೆ ಸುಡುವ ಸೂರ್ಯ
ಇಡಿಯಾಗಿ ಒಳಗೆ ಎಳೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಸಡಗರ

ಸಕಲ ಸದ್ಗುಣ ಸಂಪನ್ನರೆಂದರೆ
ವಾಕರಿಕೆ ನನಗೆ,
ಎಂತಲೇ ಅವರಿಗೆ ಆಹ್ವಾನ ನೀಡುತ್ತಿರುವೆ
ಕಲ್ಲು ತೂರುವ ಅವಿವೇಕಿಗಳೇ
ಬನ್ನಿ, ನನ್ನ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಮೀಟಿ ಒಮ್ಮೆ
ಎಸೆಯುವುದಾದರೆ ಪರ್ವತವನ್ನು ಬುಡಸಮೇತ
ಕಿತ್ತು ಎಸೆಯಿರಿ

ಅಗೋ ಸಂಜೆಯಾಗಿದೆ
ಹೊನ್ನ ಬೆಳಕು
ನಾನು ಆಕಾಶವನ್ನೇ ತಬ್ಬಬೇಕು
ಈಗ ತೊಲಗಿ ಇಲ್ಲಿಂದ