ಮಳೆ ಅಂದರೆ ನೀನಷ್ಟೆ ಕಣೆ...

ಮೊನ್ನೆ ಸಂಜೆ ಇಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಮಳೆ
ಎದೆ ತೋಯ್ದು ತೊಟ್ಟಿಕ್ಕುವಾಗ
ನಿನ್ನದೇ ನೆನಪು...

ಮಳೆ ಅಂದರೆ ಹಾಗೆ,
ನಿನ್ನ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಹೀರಿದ
ಹಸಿ ಮಣ್ಣಿನ ಪರಿಮಳ..

ನಿನ್ನ ಒಳಗೆ ನಿಂತು
ನನ್ನ ಜೀವರಸವನ್ನೆಲ್ಲ ಹರಿಸುವಾಗ
ಹರಡಿದ ಗಮ್ಮನೆಯ ಅಧ್ಯಾತ್ಮ

ಮಳೆ ಅಂದರೆ,
ನಿನ್ನೊಳಗೆ ಜೀವ ತೇಕಿ, ದೇಹ ಜೀಕಿ
ಚಿಮ್ಮನೆ ಚೆಲ್ಲಿದ ಹುಡಿಹುಡಿ ಮಾತುಗಳು;
ಹಿಂದೆ ಬಿಮ್ಮನೆ ನಿಂತ ಕನವರಿಕೆಗಳು

ಮಳೆ ಅಂದರೆ,
ಹಣೆಯ ಸಿಂಧೂರ ತೋಯಿಸಿದ ಬೆವರು
ಎದೆಯ ಸೀಳಲ್ಲಿ ಕವಲಾಗಿ ಹರಿದ ಬಿಸಿಯುಸಿರು
ನಿನ್ನೊಳಗೆ ಜಾಗೃತಗೊಂಡ ತೇವ
ನನ್ನೊಳಗಿಂದ ನದಿಯಾಗಿ ಹರಿದ ಕಾವ್ಯ

ಮಳೆ ಅಂದರೆ,
ತುಟಿ ಒತ್ತಿದಾಗ ಉಳಿದ ಎಂಜಲ ಅಂಟು
ಮೊಲೆ ಹೀರುವಾಗ ಸಣ್ಣಗೆ ಜಿನುಗಿದ ಹಾಲು
ದೇಹವೇ ಇಡಿಯಾಗಿ ಚೀರಿ ಚಿಮ್ಮಿದ ಜೀವಚೈತನ್ಯ

ಮಳೆ ಅಂದರೆ,
ನೀನು
ಮತ್ತು ನೀನಷ್ಟೆ ಕಣೆ.....