Sunday, November 14, 2010

ಹೋಗಿ, ಮತ್ತೆ ಬರಬೇಡಿ...


ಹಾಗೆ ದಡಬಡ ಅಂತ
ಬಾಗಿಲು ಬಡೀಬ್ಯಾಡಿ
ನಾನು ತೆರೆಯುವುದಿಲ್ಲ

ನಿಮ್ಮ ಹೆಜ್ಜೆ ಸಪ್ಪಳವನ್ನು ಗುರುತಿಸಬಲ್ಲೆ
ಸುಡುಸುಡು ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಕೂಡ ತಾಕುತ್ತಿದೆ
ಕೂಗಿದ್ದೂ ಕೇಳಿಸಿದೆ, ಆದರೂ ಕದ ತೆಗೆಯಲೊಲ್ಲೆ

ನೀವು ಹೀಗೆ ಬರುತ್ತೀರೆಂದೇ
ಕುಯ್ಯೋ ಅನ್ನುವ ಬಾಗಿಲನ್ನು ಜೋರಾಗಿ ಬಡಿದು
ಚಿಲಕ ಹಾಕಿ, ಬೀಗ ಜಡಿದು ಕುಳಿತಿದ್ದೇನೆ

ಇಗೋ ಇವಳು ಈಗಷ್ಟೆ ಬಂದು
ನನ್ನ ಎದೆಗೊರಗಿ ನಿದ್ದೆ ಹೋಗಿದ್ದಾಳೆ
ಹಗಲಿಡೀ ದಣಿದಿದ್ದಾಳೆ, ಏಳಿಸಕೂಡದು

ನಾನು ಮಲಗಿದ ಜಾಗದಲ್ಲೇ ಗೋರಿಗಳಿವೆ
ನನ್ನವೇ ತರೇವಾರಿ ಗೋರಿಗಳು
ನಾನೇ ಕೈಯಾರೆ ನೆಲಬಗೆದು ಮಣ್ಣು ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ

ಈ ಗೋರಿಗಳೋ, ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಜೀವ ತಳೆದು
ಆಕಳಿಸಿ, ಮೈಮುರಿದೆದ್ದು ಊಳಿಡುತ್ತವೆ;
ಶತಮಾನಗಳ ಮಹಾಮೌನವನ್ನು ಮುರಿಯುತ್ತವೆ

ಇವಳಿಗೆ ಇದೇನೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ
ಪ್ರತಿರಾತ್ರಿ ಜೋಗುಳ ಹಾಡಿ
ತೋಳೊಳಗೆ ಮಲಗಿಸುತ್ತೇನೆ

ನನ್ನದಿನ್ನೂ ಬಿಸಿಬಿಸಿ ರಕ್ತ
ನೆತ್ತರ ಕಾವಿಗೆ ಅವಳು
ಬೆಚ್ಚಗೆ ಮಲಗುತ್ತಾಳೆ

ಬೇಡ, ಅವಳ ನಿದ್ದೆಗೆ ಭಂಗ ತಾರದಿರಿ
ಶಬ್ದವೆಂದರೆ ಅಲರ್ಜಿ ಅವಳಿಗೆ
ಅಪಶಕುನಗಳಿಗೆ ಬೆಚ್ಚುತ್ತಾಳೆ, ಹೊರಟು ಹೋಗಿ

ಮತ್ತೆ ವಾಪಾಸು ಬರಲೂಬೇಡಿ
ಬಂದು ಹೀಗೆಲ್ಲ ಬಾಗಿಲು ಬಡಿದು ಕಾಡಬೇಡಿ
ಸತ್ತವರನ್ನು ಹೀಗೆಲ್ಲ ಏಳಿಸುವುದು ಸಲ್ಲ